ولادت علی اکبر را به اهل البیت تبریک میگوییم
تو علی اکبری ؛
علوی سیرت و محمّدی صورت .
آئینت جوانمردیست . صدایت ، لرزه بر اندام آنان میاندازد
که نفسهای شیعه را بریده بریده میخواهند .
در آغوش باران زاده شدهای و از سینه بهار، شیر نوشیدهای .
از عشیره گل سرخی و از تبار آفتاب .
کوهستانها ، هوای پاک نفسهایت را به عاریت گرفتهاند.
شاعرانهترین واژهها ، شعر بلند حماسهات را سرودن نمیتوانند .
محرم در محرم تصویر تابناک توست
که بر صفحه خونرنگ عاشورا میدرخشد .
لبهای ترک خوردهات ، سالهاست فرات را
سر در گریبان نگه داشته است .
صفحات آن ظهر سرخ را که ورق میزنم ،
ردّ نگاههای پر هیبت توست که بر جا میخکوبم میکند.
تو اردیبهشت فصلهای جهانی .
خاکستریترین روزها را خورشید کلامت به تپش وا میدارد .
امروز میآیی و ما فانوسهای عاشقی در دست ،
میلاد خجستهات را نور میپاشیم .
میآیی و چکاوکان روشنی ، روز آمدنت را به ترانه مینشینند
و رودهای زمین ، بهار آمدنت را آواز میخوانند .
میآیی و کائنات به تو سلام میکند .
عطر آرام تو که از افق لبریز میشود ،
جهان در دامنه زلال روح تو به نماز میایستد .
آفتاب در پیشانی تو شدت میگیرد .
تمام میوههای درختان شاداب میشوند
و برگهای سبز برای تو شعر میخوانند .
گلهای سرخ از لبخندهای بی مضایقه تو جان میگیرند
و همه رودها ، به شوق عطر تو به دریا میریزند .
همه موجها از تو یاد گرفته اند که هیچگاه از رفتن باز نمانند .
پیش از آنکه بیایی ، ابرها نام زلالت را بر همه باریده بودند .
همه نام تو را میدانند . همه تو را میشناسند .
تو شبیهترین غنچهها به بهاری ، تو شبیهترین شکوفههای ازل
به پیامبری صلی الله علیه وآله .
همه عطر تو را میشناسند ؛ نارنجها ، ابرها ، بادها و گنجشکها .
نام تو در خون همه گلبرگهای زیبا جریان دارد .
همه عطرها از مهربانی تو سرچشمه میگیرند .
تمام اردیبهشتها از آغوش گرامی تو جان میگیرند .
بهشت ، بهانهایست برای دیدن تو . بیتو ،
بهار توهمی بزرگ است که به کویرهای بیپایان ختم میشود .
تو مسافر تمام قلبهایی هستی که پرندهها را دوست دارند .
ماه از گریبان گرامی تو آغاز میشود
و روز در پیراهن تو تکثیر میشود .
با تو میتوان خورشید را به کوچکترین ایوانها دعوت کرد
و باران را مهمان تمام شیشههای غبار گرفته بیرهگذر .
امشب به یمن آمدنت تمام آینهها قد میکشند .
ابرها همه باران میشوند تا بیواسطه
گونه های بهشتیات را ببوسند . با آمدنت ،
عشق به مهمانی خانههای فراموش شده میرود
و سقف خانهها ستارهپوش میشوند .
سخن بزرگان
مهدی (عج)
حضرت مهدی (عج) وشباهت به پیامبران
شباهت به حضرت آدم (ع)
خداوند متعال حضرت آدم راخلیفه خود درتمام زمین قراردادوهمچنین امام زمان (عج) را
شباهت به حضرت نوح (ع)
ازامام صادق (ع) وامام هادی (ع) روایت شده است که حضرت نوح(ع) 2500 سال عمر کرد. به همین دلیل وی را شیخ الانبیا می نامند .بنا بر روایات ،امام زمان (عج)
درنیمه شعبان سال 255 ق متولد شده است . اکنون عمر شریف ایشان 1175 سال است به همین دلیل ایشان را شیخ الاوصیاء لقب دادهاند
شباهت به حضرت هود(ع)
خداوند کسانی را که باحضرت هود(ع) مخالفت میکردند و به مواعظ ایشان توجه نمی کردند را با باد عقیم هلاک کرد.
درمورد امام زمان (عج) نیز امده که خداوند جمعی از کافران را با باد سیاهی نابود می کند
شباهت به حضرت ابراهیم(ع)
درروایات آمده است که دوران حمل وولادت حضرت ابراهیم (ع) مخفیانه بود دوران حمل وولادت امام زمان (عج) نیز مخفی بوده است
حضرت ابراهیم (ع) دو غیبت داشت . حضرت صاحبالزمان (عج) هم دارای دو غیبت است
حضرت ابرا هیم (ع) هنگامی که در آتش افکنده شد جبرئیل برایش جامه ای از بهشت آورد وخداوند ابراهیم (ع) را از آتش نجات داد حضرت مهدی (عج) نیز هنگامی که قیام می کند همان جامه را خواهد پوشید.
شباهت به حضرت لوط (ع)
درزمان لوط فرشتگان به یاری حضرت لوط(ع) آمدند درهنگام ظهور مهدی (عج) به امر پروردگار متعال فرشتگان به یاری ان حضرت خواهند آمد
شباهت به حضرت یوسف (ع)
حصرت یوسف زیباترین فرد اهل زمان خود بود امام زمان هم زیباترین اهل زمان خو داست.
شباهت به حضرت خضر(ع)
حضرت خضر عمر طولانی کرد اق امام زمان (عج) نیز عمرش طولانی است حضرت خضر هرگاه نماز می گذاشت اطرافش سبز می شد وچوب خشک رالمس می فرمود برآن شاخ وبرگ می رویید درروایات آمده است که حضرت مهدی (عج) نیز از هر سرزمینی بگذرد اب از انجا می جوشد آبادانی وسرسبزی به آن مکان هدیه می شود
شباهت به حضرت شعیب (ع)
حضرت شعیب (ع) در میان قوم خود گفت «بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین» امام زمان (عج) هم اولین سخنی که به زبان می آورد همین ایه است
شباهت به حضرت موسی(ع)
شباهت به حضرت حضرت عیسی(ع)
شباهت به حضرت سلیمان (ع)
شباهت به حضرت ایوب(ع)
شباهت به حضرت محمد(ص)
برگرفته از کتاب چشمه معرفت جلد 14
باغبان گلها
مثل کود:
باغبان هیچ گاه پای بوته ی خار کود نمی ریزد درست برخلاف گل که بدون کود نمی شود
البته وقتی به پای بوته گل کود میریزندبرای مدتی کوتاه ومحدود بویی ناخوش وناخوشایند
ونامطبوع پراکنده می شود،اما دیری نمی پایدکه جای خود را به بوی خوش ودل انگیز گل خواهد
داد.
وحسین (ع) گل است وتوهین ها وجسارت هاوهتاکی ها چیزی شبیه کودند.یعنی اگرچه برای
مقطعی موقت ناخوشایندآزاردهنده انداماچندان نمی گذرد که بوی خوش حسینی مشام تمامی دل ها
را نوازش می دهد.
هر چند،تا بوده وهمین خواهد بوده وهمین خواهد بود .یعنی مثل گل که هر از چند گاهی به کود
مبتلا میشود ،حسین (ع)نیز آماج جهالت ها خواهد بود
یک زمانی مزار وبارگاهش را در هم کوبیدند وشخم زدند وجو کاشتند؛
یک روزگاری وهابیت آمد وپس از کشتاری عظیم در کربلا ضریح امام را که از چوب بود به
آتش کشید وبرروی آن قهوه درست کرد وسر کشید. امروز از آن سرکش ها نمانده است ، اما
ببین شکوه وهمین دستگاه امام را.
می خواهم بگویم این اتفاقات برای امام سراسر خیر ورحمت ولطف وعنایت است ، امابرای ما
نیست مگر واکنشی وحساسیتی به جا،مناسب ودر خورو معقول،که از خود نشان دهیم.
واین را بدانیم که خداوند نسبت به حسین بن علی (ع) گونه ی دیگر است ، چون او در روزی
همچون عاشورا همه چیزش را حتی طفل شش ماهه ی خود را نثار راه خدا کرد .هیچ تردید نکن
که خداوند نیز همه چیز را به پای او خواهد ریخت.
«زین قصه هفت گنبد افلاک پر صدا ست
کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت»
برگرفته از کتاب مثل شاخه های گیلاس
نویسنده : محمد رضا رنجبر